Volgens Frans Bianchi zit het geheim van kunst hem in dualisme. Je kunt het vertalen naar kleur, maar ook naar het zetten van een lijn. Dat zie je terug in de stijl van het werk van Bianchi: het lijken vluchtig opgezette lijnen die, hoewel perspectivisch geplaatst, nooit strak of recht zijn. Ze dansen over het doek, in een precaire samenhang. De kleuren verbinden, spreken aan, contrasteren.
Niet alleen zijn ontmoetingen met Jason Berger inspireerden Frans Bianchi. Ook zijn niet-dagelijkse en spannende verleden maakt zijn uitingen op canvas tot wat ze zijn. Ontmoetingen en confrontaties zijn onlosmakelijk verbonden in Bianchi’s persoonlijkheid en leven. Ook dit dualisme bepaalt de eigenheid en stijl van een echte “Bianchi “.